Whomaniaki Wiki
Advertisement
Pobrane

Kiedy aktorzy Hugh David i Geoffrey Bayldon zostali odrzuceni jako nie pasujący do tworzącego się wizerunku Doktora, Verity Lambert i pierwszy dyrektor serialu Waris Hussein skierowali się z prośbą o zagranie go do 55-letniego aktora Williama Hartnella. Hartnell miał doświadczenie głównie w graniu dowódców armii i innych twardych charakterów, ale Lambert była pod wrażeniem jego wrażliwej roli w obrazie w This Sporting Life, który zainspirował ją do zaoferowania mu tej roli. Doktor Hartnella miał początkowo jedynie towarzyszyć swojej wnuczce Susan Foreman (Carole Ann Ford) w podróżach w czasie. Seria rozpoczyna się od ich spotkania z dwoma szkolnymi nauczycielami Susan: Barbarą Wright (Jacqueline Hill) i Ianem Chestertonem (William Russell) z XX-wiecznej Anglii. Taka akcja była podstawą serii przez cały pierwszy sezon, ale wkrótce ten regularny szablon zaczął się zmieniać z czasem jak kolejni towarzysze Doktora opuszczali go i wracali do domu lub mieli inne powody do rozstania, i zastępowali ich nowi.

Images

Doctor Who podobnie jak oryginalny Star Trek jako jedna z pierwszych serii TV dała producentom dwie szanse na stworzenie pierwszego odcinka. Z premierowym odcinkiem "An Unearthly Child", który wymagał wielu poprawek było wiele problemów technicznych i różnych błędów. Pomiędzy pierwszym i drugim nagraniem zmieniono kostiumy, efekty specjalne i scenariusz (który był początkowo nastawiony raczej na podkreślanie dziwactw Doktora i robienie niepokojących dziwnych rzeczy przez Susan takich jak rozchlapywanie tuszu po ścianach pokoju). Poprawiona wersja "An Unearthly Child", pierwszy odcinek pierwszej serii, wyemitowano o 17:15 23 listopada 1963 roku, ale zarówno duże niepowodzenie w pewnej części kraju, jak i przysłonięcie nowości przez zamach na prezydenta USA Johna F. Kennedy'ego, spowodowało małe zainteresowanie serialem i w dodatku powtórzenie małej oglądalności w następnym tygodniu przed drugim odcinkiem. Nie trwało to jednak długo, ponieważ drugi odcinek, The Daleks podziałał na wyobraźnię widzów i zaczął zakorzeniać się na stale w ich świadomości. Zwłaszcza przerażający wizerunek Daleków na dobre wpisał się w historię Doctora Who. Wymyślone przez scenarzystę Terry'ego Nationa i projektanta Raymonda Cusicka były całkowitymi a-humanoidami i jak żaden inny bohater serialu były widziane w telewizji wcześniej. Lambert prawdę mówiąc mocno odradzała użycie scenariusza Nationa przez jej bezpośredniego przełożonego Donalda Wilsona tłumacząc, że nie licząc scenariusza nie są jeszcze w ogóle gotowi do nagrania. Kiedy jednak okazało się, że projekt był wspaniałym pomysłem, Wilson przyznał Lambert, że nie będzie się więcej wtrącał w jej decyzje, ponieważ ona zna ten program lepiej niż on. Doctor Hartnella nie był początkowo ciepły ani sympatyczny, nie było w nim współczucia. Miał władczy charakter, chwilami zdawał się być nawet bezwzględny. Wkrótce jednak złagodniał, z czasem jak zaczął zbliżać się do swoich przyjaciół, co było widoczne zwłaszcza w ciągu czwartego odcinka, Marco Polo. W ten sposób szybko stał się ikoną popkultury, szczególnie wśród dzieci oglądających serial. Był naprawdę ogromnym sukcesem, jego oglądalność wynosiła 12 milionów lub więcej, a Dalekowie powracali w wielu następnych odcinkach. Whitaker opuścił program na początku drugiego sezonu (chociaż kontynuował pisanie aż do 1970), na krótko zastąpiony przez Dennisa Spoonera, którego w końcu sezonu zastąpił Donald Tosh. Pinfield również rozstał się z serialem w połowie drogi, i chociaż mogło zaszkodzić to serialowi, nie został zastąpiony.W czasie trzeciego sezonu w 1965 zaczęły pojawiać się pierwsze problemy. Lambert również odeszła, a zastąpił ją producent John Wiles, który niestety nie miał dobrych relacji z Hartnellem. Główny aktor zaczynał też wtedy odczuwać rosnące problemy z pamiętaniem swojej kwestii i bardzo męczył się na scenie z powodu amnezji martwiąc się, że wkrótce umrze. Wiles i Tosh wpadli wtedy na pomysł odcinka The Celestial Toymaker, gdzie Doktor z powodu wypadku stał się niewidzialny na pewną część historii, a kiedy znów się pojawi, będzie można podstawić za niego nowego aktora. Wiles miał też nadzieję na wprowadzenie innych odważnych zmian, takich jak ta, że następnym towarzyszem Doktora miałaby być osoba o charakterystycznym akcencie z gwary londyńskiej (która została jednak odrzucona, ponieważ wszystkie postacie muszą mówić w ogólnie zrozumiałym "BBC English"), ale szybko potem rezygnował (podobno kiedy dowiedział się, że zostanie zwolniony pod koniec sezonu), a razem z nim również Tosh. W 1966 zaczęło stawać się dla wszystkich oczywiste, że zdrowie Hartnella oddziałuje na jego pracę i że nie będzie on w stanie grać Doktora przez cały zaplanowany okres trwania serii. Z tego powodu tego problemu Gerald Savory (od niedawna kierownik Działu ds. Seriali) ustąpił ze stanowiska, a jego następca, Shaun Sutton, bardziej sprzyjał zmianom, wybierając na miejsce Wilesa Innes Lloyd, by zajęła się zmianami, na które Wiles się nie zgadzał. Lloyd przedyskutowała sytuację z Hartnellem i aktor zgodził się, że najlepiej będzie odejść, chociaż później twierdził, że wcale nie chciał rezygnować z serialu.

Advertisement